Langs de Seine, tussen de Kathedraal Notre Dame en het Louvre strekt zich aan beide kanten van de rivier de grootste openlucht boekwinkel van de wereld uit. De flesgroene kisten op de kades staan bekend als de bouquinisten en zijn hier net zo min weg te denken als de gondeliers op de kanalen van Venetië.
Het is een waar boekenparadijs, en de echte kenner weet precies bij welke bouquinist hij moet zijn.
Het valt niet direct op, maar als je er op gaat letten zal je merken dat in sommige kasten alleen maar stripboeken staan, een ander specialiseert zich in kunstboeken, en in weer andere kasten liggen stapels detectives. Zoek je specifiek naar tijdschriften dan zal je die ook makkelijk vinden. De tijdschriften zijn over het algemeen Franstalig, goedkoop want tweedehands en soms meer dan 50 jaar oud.
Om het aantrekkelijker te maken voor de degenen die de Franse taal niet beheersen, zijn er ook wat Engelse edities en vind je in de boekstalletjes ook dingen als oude ansichtkaarten, lithografieën, bladmuziek, posters en oude publiciteitsaffiches. Toeristen komen ook vaak op de souvenirtjes af, maar daar mag maar een gedeelte van de kist voor gebruikt worden.
De 236 kisten (verdeeld over 4 van 2 meter per uitbater) worden gratis aan de boekhandelaren verleend door de stad Parijs, maar daar staat een streng reglement tegenover. Daar lees je o.a. in dat maar een kwart van de beschikbare ruimte gebruikt mag worden voor de verkoop van souvenirs, dat ze minimaal 4 dagen per week moeten openen en dat de kasten flesgroen geschilderd en op eigen kosten onderhouden moeten worden.
De boekverkopers maken al heel lang deel uit van het straatbeeld.
Het begon allemaal in het begin van 17e eeuw met de aanleg van de Pont Neuf, de eerste brug in Parijs waar geen huizen opstonden. Er was meer ruimte voor straatverkopers en sommigen begonnen boeken en (vaak subversieve) pamfletten te verkopen. In eerste instantie werd de waar op straat uitgestald maar al gauw ging men over tot het gebruik van draagbare kastjes.
Tijdens de Franse Revolutie in 1789 wordt de term bouquinisten in het Franse woordenboek opgenomen. Het verwijst naar verkopers van oude en tweedehands boeken, en is afgeleid van het Vlaamse woord “ boeckein”, wat verwijst naar een boek van weinig waarde.
Na de verhoging en aanleg van de nieuwe kades in het begin van 19e eeuw mochten de boekverkopers niet langer met hun kastjes rondwandelen. Vanaf 1859 moesten ze hun boeken verkopen vanuit de flesgroene stalletjes die ook nu nog niet alleen een plezier zijn voor het oog maar ook voor de geest.
Daphne