De lockdown is (voorlopig) voorbij in Parijs. We hebben geen attestation meer nodig om op straat te zijn, alle winkels zijn open en je mag gaan en staan waar je wilt. Maar verder is er weinig veranderd. De interieurs van cafés en restaurants blijven sinistere gesloten herinneringen en de avondklok is aangescherpt tot 20.00u… Steeds meer horecagelegenheden staan te koop. Zelfs voordat de coranacrisis voorbij is steekt de volgende, waarschijnlijk veel ergere, crisis al de kop op.
De kerstverlichting hangt in de straten, alsof er niets aan de hand is. Maar ook al is de sfeer dit jaar afwezig, toch fleuren de geel en wit knipperende led-lampjes de duistere straten een beetje op.
Het is de meeste echte dagen echt te koud – en te regenachtig – om op een bankje in het park te lezen. Kerken zijn een goed alternatief. Het is er rustig, droog en niet al te koud. Ook tijdens de sanitaire noodtoestand blijven de militairen in de buurt van de kerken patrouilleren – terroristen trekken zich weinig aan van virussen.
Sommige cafés die toch mensen binnenlieten zijn op last van de politie gesloten. Andere, die dicht waren, hebben – voorzichtig – hun deuren weer geopend. Het communisme van de eerste weken is zelfs enigszins verdwenen. Waar eerst alle plekken min of meer hetzelfde waren (dat wil zeggen even troosteloos) ontstaan er nu verschillen in het soort publiek dat ze aantrekken.
Op twee straten van mijn huis bevindt zich een pizzeria die in de afgelopen weken is veranderd in een van de hotspots van de stad. De twee zonen van de pizzabakker zetten de muziek hard, en de verwarmingsbakken aan. Vorige week vrijdag stonden er minstens veertig man voor het etablissement, bijna iedereen onder de dertig. Je hoorde er Engels, zelfs expats hadden de plek gevonden. Ik voel me eigenlijk te oud maar omdat ik allang blij ben mensen om me heen te hebben kom ik er toch geregeld.
Natuurlijk ging het op een gegeven moment mis. Ineens stopten er twee politieauto’s met zwaailichten naast het ‘terras’, acht agenten stapten uit. Iedereen werd gecontroleerd. Gelukkig kwamen we er met een waarschuwing vanaf. De twee zonen hadden snel de rolluiken neergelaten. Tien minuten nadat de agenten waren verdwenen gingen de rolluiken weer omhoog. Sommige klanten wachtten immers op hun pizza…
De volgende avond waren ze ook gewoon open. Maar de muziek en verwarmingsbakken blijven voorlopig uit.
Alec